محمد حسین امین ابراهیم آبادی

ارتقاء همزیستی و هم افزایی در بین استفاده های دریایی یک مسئله مهم در مدیریت مکانی دریایی است. اقتصادهای دریایی در سطح جهان در حال توسعه است و به رقابت برای منابع دریایی و افزایش فشارهای زیست محیطی منجر می شود. استفاده چند منظوره (MU) استفاده مشترک از منابع دریایی در مجاورت نزدیکی جغرافیایی است. با تمرکز بر حوضه دریای اقیانوس اطلس شرقی ، این مقاله مروری بر زمینه MU ، MU های موجود و بالقوه و محرک های اصلی و موانع آن را ارائه می دهد. بر اساس تحقیقات میز ، بررسی ادبیات و مشارکت ذینفعان ، این مطالعه برجسته اختلافات بین کشورها ، در رابطه با اجرای و پیشرفت استراتژی های دریایی ، و سیاست های مرتبط با بخش و سایر برنامه ریزی فضایی دریایی (MSP) است. فرآیندهای قانونی ، اداری و عملیاتی مورد نیاز برای تحقق MU ها بسیار متنوع است و مربوط به بلوغ سیاست های دریایی ملی از جمله MSP است. در مجموع ۲۵ تفاهم نامه شناسایی شد و سه مورد مرتبط با آن (شیلات و جهانگردی و حفاظت از محیط زیست ؛ میراث فرهنگی زیر آب ، گردشگری و حفاظت از محیط زیست ، و ؛ باد و آبزی پروری دریایی) به تفصیل مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری کلی به نیاز به اقدامات سیاسی چند بعدی و چند سطحی برای غلبه بر محدودیتهای فناوری و بهبود چارچوبهای نظارتی و سیاسی اشاره دارد. استراتژی ها و اقدامات اروپایی ممکن است به این تلاش ها کمک کند ، با این حال ، شکاف های شناسایی شده عمدتاً در سطح ملی در چارچوب خاص آن و از طریق تعامل ذینفعان نوآور قابل حل است. توصیه هایی برای ارتقاء MU ها ارائه شده است. به طور خلاصه ، MU ها به عنوان سرمایه گذاری مشترک شناخته می شوند ، هم افزایی منافع و به حداقل رساندن درگیری ها. یافته ها حاکی از آن است که مشارکت زود هنگام ذینفعان در فرآیند برنامه ریزی و اجرای MU برای دستیابی به هم افزایی ضروری است ، در حالی که احترام به فرهنگ های برنامه ریزی ملی و تجربه فعلی MU منجر به راه حل های حل مناقشه می شود.