محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در این مقاله استدلال می کنیم که تحقیق در مورد توسعه در مناطق مرزی نیاز به یک بعد صریح و محیطی و زیست محیطی دارد ، زیرا مرزهای اقتصادی به طور فزاینده به عنوان مرزهای اکولوژیکی در گفتمانهای دولتی و عمومی در نظر گرفته می شوند. ما این استدلال را با بررسی چگونگی مداخله ائتلاف بین دولت و سرمایه در توسعه یونان ، یک مرز جنوب غربی چین ، و اینکه چگونه این روند در ساختن یک تمدن زیست محیطی نقش داشته است ، توضیح می دهیم. در این مقاله ، کارزار تمدن زیست محیطی به عنوان عملکرد قدرت دولت از طریق گفتمان ها و آداب و رسوم طبیعت مفهوم سازی شده است و در این فرایند ، توسعه روندی بسیار مستقر و مشروط است که با مذاکرات پیچیده بین جاه طلبی دولت برای جذب اجتماعی و سیاسی درگیر می شود. نوسانات بازار و نمایندگی جوامع محلی. به طور خاص ، ما روی شیوه های اقتصادی و زیست محیطی استفاده از زمین برای زراعت محصول تجاری ماکا تمرکز می کنیم. در دهه گذشته یا همان ، تولید ماکائو در یوننان روند جدی گسترش سریع و متعاقباً کاهش سریع را پشت سر گذاشته است. مقامات محلی با بنگاه های بزرگ درگیر شدند تا ماکا را بسازند و تولید ماکا را برای جمع آوری سرمایه های زمینی و رفع فقر ترویج کنند. در همین حال ، کشاورزان محلی تحویل ، هرچند مشاجره ، ناقص و پر از عقب و جلو ، از گیرندگان منفعل توسعه گرفته تا کارآفرینان فعال کشاورزی. در این مقاله مباحث مربوط به توسعه مرزها و نقش طبیعت در چنین فرآیندها ، از طریق لنزهای خاص تمدن زیست محیطی در چین معاصر ، پیش می رود.