محمد حسین امین ابراهیم آبادی

دهه های آخر قرن بیستم شاهد یک آزمایش عمیق برای افزایش نقش بازارها در ارائه خدمات دولت محلی بود. با این حال ، این آزمایش نتوانسته است به اندازه کافی معیارهای بهره وری ، عدالت یا صدا را ارائه دهد. این منجر به وارونگی شده است. اما این روند خصوصی سازی معکوس بازگشتی به الگوی عرضه مستقیم انحصار عمومی قدیمی نیست. در عوض ، ظهور موقعیت متعادل جدیدی را در بر می گیرد که ترکیبی از استفاده از بازارها ، مشورت و برنامه ریزی برای اتخاذ تصمیماتی است که هم کارآمد و هم بهینه تر از نظر اجتماعی باشند.