محمد حسین امین ابراهیم آبادی

تلاشهای پژوهشی قابل توجهی جهت سنجش و درک محرکهای اقدامات مربوط به حفاظت از انرژی سرنشینان ساختمان در خانه و محل کار انجام می شود. با این وجود ، کمبود مطالعات وجود دارد که پیوندها یا الگوهای بالقوه رفتارهای محیط ها را کشف می کند ، با وجود روند رو به رشد ادبیات برای گسترش دامنه تحقیق در مورد موضوع از فردی به گروههای ساختمان (به عنوان مثال ، مقیاس جامعه یا شهر). . در این مقاله یک مطالعه تجربی منحصر به فرد از اقدامات مربوط به حفظ انرژی انرژی سرنشینان در خانه و محل کار ، به بررسی پیوندها و الگوهای اصلی در این رفتارها می پردازد. روش پیشنهادی از طریق یک مطالعه موردی با استفاده از مجموعه داده های انگیزه صرفه جویی در مصرف انرژی و میزان اقدام کاربران ساختمان در یک دانشگاه در ابوظبی ، امارات متحده عربی نشان داده شده و تأیید شده است. روشهای مختلف تجزیه و تحلیل داده ها از جمله همبستگی چند متغیره و رگرسیون لجستیک نظم استفاده شده است. نتایج ، میزان وابستگی بالایی را در الگوهای مشاهده شده در دو محیط مورد مطالعه با اثرات “سرریز” تأیید می کند ، جایی که یک عمل توسط یک سرنشین در خانه بیش از دو برابر احتمال انجام همان اقدامی که در محل کار انجام می شود ، و برعکس. به موازات ، بیشتر اقدامات مربوط به صرفه جویی در مصرف انرژی در خانه نسبت به محل کار به طور کلی مشاهده می شود. این امر تا حدودی می تواند علاوه بر عدم وجود انگیزه های مستقیم مالی برای صرفه جویی در انرژی ، به کنترل محدود سرنشینان نسبت به سیستم های ساختمانی در محل کار ، مانند روشنایی و تهویه مطبوع نیز نسبت دهد.