در مورد ارزیابی نوآوری های اجتماعی و شرکت های اجتماعی: شناخت و ادغام دو روش تنهایی در پایگاه دانش تجربی ☆

نوآوری اجتماعی (SI) به عنوان روشی جدید برای رفع مشکلات پیچیده اجتماعی صورتحساب است. علاقه به SI در دهه گذشته به سرعت افزایش یافته است ، و آن را به یک منطقه عملی مهم برای ارزیابان تبدیل می کند ، اما یک حرکت دشوار است. یادگیری از پیشرفت های SI و رویکردهای ارزیابی استفاده شده در زمینه های SI به دلیل مفاهیم “فازی” و سیلوهای فعالیت و دانش در جوامع SI چالش برانگیز است. این مطالعه یافته هایی از بررسی منظم و ادغام ۴۱ مطالعه تجربی در زمینه ارزیابی در زمینه SI را ارائه می دهد. ما دو گفتگوی جداگانه را شناسایی می کنیم: یکی درباره “شرکت های اجتماعی” و دیگری در مورد “نوآوری های اجتماعی غیر SE”. این مکالمات در زمینه های کلیدی ، از جمله درگیر شدن با بورسیه ارزیابی ، و در اهداف گزارش شده ، رویکردها و استفاده از ارزیابی متفاوت می شوند. ما تفاوتهای شگفت انگیزی را با توجه به میزان علاقه به رویکردهای مشارکتی و تسهیل در استفاده از ارزیابی ارزیابی کردیم. این یافته ها به روندها و مباحث موجود در زمینه ما می پردازد ، به عنوان مثال چگونه ارزیابی می تواند نیازهای مختلفی از اطلاعات را در همکاری های چند سطحی و چند سطحه آشتی دهد و به روان و تغییر در تنظیمات نوآورانه پاسخ دهد. پیامدهای مربوط به پزشکان و کمیساران ارزشیابی شامل نحوه استفاده از ارزیابی در زمینه های مختلف و صدای ارزیابی کنندگان (و حرفه ارزیابی) در این مکالمات است.