محمد حسین امین ابراهیم آبادی

ارتباط مردم بومی و محلی با طبیعت نه تنها به مزایا یا خدماتی که مردم از اکوسیستم های آنها به دست می آورند محدود نیست ، همانطور که توسط چارچوب های بین المللی در نظر گرفته شده است ، بلکه همچنین مستلزم توانایی های مردم (دانش و مهارت) است که افراد را قادر می سازد از آن مزایا بهره مند شوند. با استفاده از رویکرد قابلیت Sen (1993) ، این مقاله یک چارچوب خدمات اکوسیستم را ارائه می دهد که بر توانایی های مردم و همراه با مزایای بهزیستی تأکید می کند تا تصمیم گیری در مورد سیاست را در مورد ارزش منابع طبیعی نسبت به بهزیستی بومی و محلی انجام دهد. ما یک چشم انداز اقتصادی برای در نظر گرفتن املاک بومی و محلی به عنوان منبع فرصت ها ارائه می دهیم و یک چارچوب یکپارچه را بر اساس شش مطالعه موردی در سراسر جهان می سازیم. ما استدلال می کنیم که حمایت از مردمان بومی و محلی برای استفاده و ایجاد قابلیت هایی برای مدیریت سیستم های طبیعی ، مزایای چند برابری را برای آنها و همچنین به عموم گسترده خواهد داد. علاوه بر این ، یادگیری اخلاق بومی و محلی برای مراقبت از طبیعت به بسیاری از ما کمک می کند تا بتوانیم منابع طبیعی نابودی خود را بهتر مدیریت و ارزش گذاری کنیم.