محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در این مقاله روشی برای بهبود بهره وری انرژی و شرایط آسایش رطوبت گرم در ساختمان های عمومی با استفاده از ICT های کم هزینه ارائه شده است. تغییر در عادت روزانه کاربران بیشتر پیشنهاد شده است. این فرآیند به صورت دایره ای در چهار مرحله توسعه می یابد: مدل تعریف ساختمان ، نظارت ، تجزیه و تحلیل و مشارکت کاربران. این روش در چهار ساختمان عمومی مشابه از ساخت و سازهای سنتی آزمایش شده است. در مرحله اول ، یک مدل ساختمان تعریف شده است (اقلیم شناسی ، پاکت حرارتی و نگهداری ، طراحی داخلی ، سیستم ها و اشغال). ثانیا ، یک سیستم اطلاعاتی کم هزینه ، مقیاس پذیر و منبع باز برای جمع آوری داده های مصرف انرژی ، دما ، رطوبت و مقادیر CO2 نصب شده است. سری زمانی حاصل به دست آمده برای ارزیابی رفتار واقعی ساختمان با سه قبضه مصرف انرژی در سه سال گذشته مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. داده های جمع آوری شده توسط سنسورها و پیشنهادات برای نظارت در زمان واقعی در دسترس کاربران قرار گرفته است. علاوه بر این ، شاخص های انرژی قابل اعتماد برای توصیف این نوع شناسی ساختمان در بخش خدمات بدست آمده است. سایر اهداف فرعی شامل افزایش آگاهی کاربران در مورد استفاده از منابع عمومی و شروع یک استراتژی روستای هوشمند با استفاده از فناوری های کم هزینه است. نتایج حاکی از الگوهای ناکارآمد مصرف و وضعیت ناراحتی است که باید کاربران را به سمت اقدام و سیاست گذاری مجدد شهرداری ترغیب کند.