دیسپلازی آرنج سگ یک بیماری ناتوان کننده اتیولوژی ناشناخته است و یکی از دلایل اصلی لنگش پیشانی در سگ ها است. هیدروتراپی سگ یک روش درمانی است که به سرعت در حال افزایش محبوبیت برای درمان طیف وسیعی از آسیب شناسی اسکلتی عضلانی است. در این مطالعه از آنالیز سینماتیک برای ارزیابی تأثیر یک جلسه هیدروتراپی سفارشی بر دامنه حرکت ، طول قدم و فرکانس حرکت گیرنده های سالم لابرادور (۶ نفر) و گیرنده های لابرادور تشخیص داده شده با دیسپلازی آرنج دو طرفه استفاده شده است (۶ نفر). . نشانگرهای سینماتیک انعکاسی به علائم آناتومیکی استخوانی متصل شدند و سگها با سرعت پیاده روی خود در یک تردمیل قبل و ۱۰ دقیقه پس از یک جلسه هیدروتراپی تک ضبط شدند. دامنه حرکت ، طول گام و فراوانی قدم برای هر دو قسمت جلویی محاسبه شد. داده ها از طریق ANOVA ترکیبی قوی برای ارزیابی تأثیر هیدروتراپی بر پارامترهای سینماتیک هر دو گروه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
دامنه حرکت در سگهای سالم در ابتدا بیشتر بود (P <0.05). هیدروتراپی دامنه حرکت پیشانی استخوان هر دو گروه را افزایش داد (05 / 0P <). سگهای مبتلا به دیسپلازی آرنج پیشرفت بیشتری در دامنه حرکت نسبت به سگهای سالم نشان دادند (P <0.05). طول هیدروتراپی (S <0.01) از سگها ، اما اختلاف بین دو گروه مشاهده نشد. فراوانی سریع بعد از هیدروتراسی فقط در اندام چپ (P <0.05) در کلیه سگ ها افزایش یافت. این نتایج از پتانسیل هیدروتراپی سگ به عنوان یک ابزار درمانی برای توانبخشی و درمان لابرادورها با دیسپلازی آرنج پشتیبانی می کند. علاوه بر این ، نتایج نشان می دهد که هیدروتراپی ممکن است راه رفتن و حرکت سگهای سالم را بهبود بخشد. با این وجود ، این که آیا این نتایج زودگذر یا ماندگار است ، هنوز مشخص نشده است.