انرژی خورشیدی یکی از منابع مهم انرژی است و کشورها به دلیل کاهش منابع انرژی متعارف ، نقش مهم انرژیهای تجدید پذیر را درک کرده اند. در این مطالعه ، از تجزیه و تحلیل مبتنی بر GIS برای بررسی امکان سنجی انرژی خورشیدی در ایران استفاده شده است. برای ارزیابی مفهوم خطر به تجزیه و تحلیل مبتنی بر GIS مبتنی بر GIS برای تعیین مناطق بهینه برای نصب نیروگاه های خورشیدی ، از روش اولتراسین وزن متوسط ​​(OWA) برای اولین بار استفاده می شود. ادغام رویکرد مبتنی بر OWA و تجزیه و تحلیل GIS مدلهایی را ارائه می دهد که اولویت مناطق را از تصمیم بدون ریسک تا استراتژی های تصمیم گیری پرخطر تعیین می کند. نتایج نشان می دهد که استانهای کرمان ، یزد ، فارس ، خوزستان ، سیستان و بلوچستان ، خراسان جنوبی و اصفهان از ظرفیت مناسبی برای سرمایه گذاری در پروژه های انرژی خورشیدی برخوردار هستند. تجزیه و تحلیل مبتنی بر GIS نشان می دهد که مقادیر نیروگاه های خورشیدی نصب شده در مناطق منتخب بالا برای بدبین ترین و خوشبین ترین استراتژی ها به ترتیب ۷٪ و ۶۴٪ است.