یک چالش اساسی در شناخت اجتماعی این است که چگونه انسان ارزش های شخص دیگر را یاد می گیرد تا رفتار تصمیم گیری خود را پیش بینی کند. این شکل از یادگیری اغلب تصور می شود که با استخدام مستقیم فرایند ارزشیابی شخصی خود ، به مدل سازی دیگری بپردازد تا فرایند دیگری را مدل سازی کند. با این حال ، مکانیسم شناختی و عصبی یادگیری شبیه سازی شناخته نشده است. با استفاده از رفتار ، مدل سازی و fMRI ، ما نشان می دهیم که شبیه سازی شامل دو سیگنال یادگیری در یک ترتیب سلسله مراتبی است. خطای پیش بینی پاداش شبیه سازی شده دیگر پردازش شده در شبیه سازی قشر جلوی مغز شکمی با استخدام مستقیم ، برای ارزیابی از خود و شبیه سازی شده دیگر. با این حال ، استخدام مستقیم برای یادگیری کافی نبود ، و همچنین نیاز به رعایت گزینه های دیگران برای تولید یک خطای پیش بینی عمل شبیه سازی شده دیگر رمزگذاری شده در قشر جلوی جلوی پشتی و پشتی داشت. این یافته ها نشان می دهد که شبیه سازی با استفاده از یک مدار پیشرونتال هسته ای برای مدل سازی ارزیابی دیگران برای تولید پیش بینی و یک مدار کمکی برای ردیابی تغییرات رفتاری برای تصحیح پیش بینی است.
نکات برجسته
► یادگیری شبیه سازی تصمیمات دیگران به دو سیگنال خطای شبیه سازی نیاز دارد error خطای پیش بینی پاداش ، شبیه سازی شده با جذب فرآیند شخصی ، در vmPFC است error خطای پیش بینی عمل ، پیگیری تغییرات رفتاری ، در dmPFC / dlPFC کدگذاری شده است m vmPFC منبع اصلی یادگیری است و تصمیم گیری بر اساس شبیه سازی