محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در طول دهه گذشته ، وابستگی زیادی به سوخت های فشرده کربن در بخش انرژی شیلی موجب نگرانی های زیست محیطی ، به ویژه در مورد رشد سریع انتشار دی اکسید کربن شده است. اخیراً ، بخش برق با گسترش سریع منابع تجدید پذیر در ماتریس انرژی تغییرات ساختاری چشمگیری را تجربه کرده است و انتظار می رود این روند تغییرات چشمگیری در سناریوهای اولیه انتشار CO2 در آینده ایجاد کند. به منظور بررسی تأثیر اقتصادی گسترش انرژی تجدیدپذیر در مخلوط انرژی شیلی ، این تحقیق ، براساس یک مدل تعادل عمومی قابل محاسبه (CGE) ، سناریوهای مختلف انتشار اولیه CO2 را مورد بررسی قرار داده است. با این حال ، از آنجا که رویکردهای سنتی مدل سازی CGE نمی تواند تأثیر تغییرات ساختاری اخیر یک بخش را ضبط کند ، ما یک روش گام به گام برای ترکیب ماتریسهای انرژی مختلف از یک مدل مهندسی خارجی به پایین به مدل CGE ارائه می دهیم. نتایج نشان می دهد که سناریو Business as Usual (BAU) ، که در آن تغییرات ساختاری در نظر گرفته نشده است ، به میزان قابل توجهی انتشار گازهای مورد انتظار را زیاده روی می کند. در مقابل ، با توجه به تغییرات ساختاری در مدل CGE ما نشان می دهد شیلی به سمت مشارکت اعلام شده ملی (NDC) خود برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای پیش می رود. علاوه بر این ، روش تحقق یافته در این تحقیق از این مزیت برخوردار است که یک رویکرد یکپارچه ساده است که با ظرفیتهای مدل سازی فعلی در بسیاری از زمینه های در حال توسعه منسجم است.