محمد حسین امین ابراهیم آبادی

توانایی درک تفاوت در تضاد محیطی برای جابجایی ایمن محیطهای پیچیده بسیار مهم است. افراد مبتلا به بیماری پارکینسون (PD) تعداد زیادی از نقص دیداری و شناختی را گزارش می دهند که ممکن است مانع مذاکره با موانع ایمن و افزایش خطر سقوط شود. افزایش تضاد مانع ممکن است بر محتوای اطلاعات بصری به دست آمده در محیطهای پیچیده تأثیر بگذارد و بنابراین عوامل خطر سقوط محیطی را هدف قرار دهد. ۱۷ PD با سابقه سقوط و ۱۸ گروه کنترل در آزمایش های جداگانه مانع از ماده ای با کنتراست بالا و پایین را طی کردند ، در حالی که حرکات چشم ثبت شد. اقدامات عملکرد بصری و شناخت به دست آمد. در طی مرحله رویکرد ، موقعیت گز استخراج شد. PD بیشتر در مقایسه با کنترل صرف نظر از کنتراست به جستجوی مانع پرداخت (۰۵/۰ p <) ، با این حال اختلافات گروه برای مانع کنتراست پایین بزرگترین بود. هنگامی که اختلافات گروهی را در زمان رویکرد حساب می کنید ، PD بیشتر به دنبال مانع کنتراست کم و زمان کمتری در جستجوی زمین فراتر از مانع کنتراست پایین صرف مقایسه با گروه های کنترل شده (P <.05). پاسخ به کنتراست مانع در PD (کم بالا) با عملکرد اجرایی همراه بود. عملکرد اجرایی بهتر با هزینه بیشتر در جستجوی مانع کنتراست کم و در زمین فراتر از مانع کنتراست بالا همراه بود. افزایش تضاد خطرات سفر زمینی ممکن است پردازش بصری نشانه های محیطی را در PD بهبود بخشد ، خصوصاً برای افرادی که عملکرد اجرایی بهتری دارند. دستکاری کنتراست برای جلب توجه بصری در حوزه عمومی مورد استفاده قرار می گیرد ، اما ابزار آن برای کاهش خطر سقوط در PD هنوز به طور رسمی در تنظیمات عادت مورد آزمایش قرار نمی گیرد.