محمد حسین امین ابراهیم آبادی

دیازپام یکی از داروهای آرام بخش به طور گسترده ای برای درمان اضطراب و اختلالات خواب است. با این وجود ، استفاده مداوم از آن می تواند اعتیاد ، تحمل و علائم ترک را القا کند و بنابراین ، استفاده دارویی از دیازپام محدود می شود. قرار گرفتن در معرض محیط غنی شده می تواند اعتیاد به محرک ها از جمله آمفتامین ، کوکائین و نیکوتین را کاهش دهد. با این حال ، اثر حفاظتی محیط غنی شده در برابر اولویت داروهای آرام بخش هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است. بنابراین ، این مطالعه اثرات محیط غنی شده را برای جلوگیری از ترجیح دیازپام با استفاده از الگوی ترجیحی مکان شرطی (CPP) تعیین کرده است. موشهای صحرایی بزرگسالان به مدت چهار هفته در محیط غنی شده اجتماعی (۱۲ نفر) یا جسمی (۱۲ نفر) پرورش داده شدند. سپس هر گروه به دو گروه تقسیم شدند و به مدت سیزده روز در روزهای متناوب به عنوان گروه شاهد (شاهد ، ۶ نفر) یا دیازپام (۱ میلی گرم بر کیلوگرم ؛ ۶ نفر) قرار گرفتند. در طول تجویز دیازپام ، CPP برای نظارت بر ترجیح دارو در روزهای ۵ ، ۹ و ۱۳ ام انجام شد. مشاهده شد که تجویز دیازپام به طور معنی داری (۰۱ / ۰P <) باعث ترجیح در موش های صحرایی شد. نقص عصبی رفتاری از جمله فعالیت کمبود فشار خون ، رفتار مانند افسردگی ، اختلال در یادگیری و عملکرد حافظه نیز پس از 24 ساعت ممتنع دارو مشاهده شد. قرار گرفتن در معرض محیط غنی شده به طور قابل توجهی دیازپام-ترجیح و سایر نقایص عصبی رفتاری را کاهش می دهد. این مطالعه شواهد اولیه برای برجسته کردن اهمیت محیط غنی شده در ضعیف شدن دیازپام-ترجیحی را ارائه می دهد.