محمد حسین امین ابراهیم آبادی

اقتصاد جهانی همچنان شاهد افزایش مداوم انتشار گازهای کربن است و دستیابی به توافق پاریس در مورد تغییر اقلیم را دشوار می کند. برای آگاهی از سیاستهای مربوط به کاهش انتشار کربن ، درک عوامل مؤثر بر آن بسیار مهم است. در حالی که ادبیات گسترده ای در مورد تأثیر رشد اقتصادی بر انتشار کربن وجود دارد ، تحقیقات تجربی در مورد تأثیر دموکراسی و انرژی تجدید پذیر بر کیفیت محیط زیست در کشورهای در حال توسعه محدود است. بنابراین ، هدف این مقاله بررسی تأثیر دموکراسی و انرژی تجدیدپذیر بر میزان انتشار کربن برای ۴۶ کشور آفریقایی در صحرای آفریقا با استفاده از داده های نامتعادل برای دوره زمانی ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۵ بود. این مطالعه با استفاده از یک متغیر ابزاری برای تعمیم در حال حاضر ، نشان داد که دموکراسی و انرژی تجدیدپذیر میزان انتشار کربن را کاهش می دهد. علاوه بر این ، سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، باز بودن تجارت ، جمعیت و رشد اقتصادی نیروهای اصلی انتشار کربن در کشورهای جنوب صحرای آفریقا بودند. اما ، وقتی دموکراسی به حساب می آید ، رشد اقتصادی به کاهش انتشار کربن تبدیل می شود. هیچ مدرکی از منحنی کوزنتس محیطی یافت نشد. نتایج همچنین نشان می دهد که تأثیر شهرنشینی بر میزان انتشار کربن مشخص نشده است. این نتایج هنگامی که از روشهای تخمین سنجی سنجش سنجی جایگزین قوی استفاده می شود ، قوی است. این مطالعه بیشتر نشان داد که سطح ارزیابی اقتصادی هنگام ارزیابی تأثیر این متغیرها بر انتشار کربن اهمیت دارد. بنابراین ، این مطالعه توصیه می کند که دموکراسی و سرمایه گذاری در انرژی های تجدید پذیر باید در اولویت برنامه های آفریقا قرار داشته باشد تا تغییرات آب و هوا کاهش یابد.