تحقیقات در مورد چشم انداز زمان به طور قابل اعتماد در مورد تنظیمات سازمان به کار نمی رود ، در درجه اول به این دلیل که هیچ تلاشی برای پیوند دادن تجربی و تئوریک دیدگاه زمان با نگرش شغلی صورت نگرفته است. ما از چارچوب حفاظت از نظریه منابع (COR) استفاده کردیم و فرض کردیم که چشم انداز زمان یک منبع شخصی با ارزش است که اثرات سوء فرسودگی ناشی از ارزیابی های شغلی مطلوب تری را ایجاد می کند. از ۱۳۵ پرسنل بانک ، اقدامات از منظر زمان ، خود ارزیابی های اصلی ، فرسودگی شغلی و رضایت شغلی جمع آوری شد. ما اثر غیرمستقیم خودارزیابی هسته را بر رضایت شغلی از طریق فرسودگی شغلی تکرار کردیم و بیشتر نشان داد که شرکت کنندگان با دیدگاه متعادل تر فرسودگی شغلی کمتری دارند که منجر به رضایت شغلی بیشتر می شود. این نتایج حاکی از اهمیت دیدگاه زمان در نگرش شغلی و بینش در تقویت نقاط قوت انسان از دیدگاه روانشناسی مثبت است. ما برای ارتباط بین نظریه های COR و نظریه های چشم انداز زمان بر اساس انگیزه و فرآیندهای دستیابی به هدف استدلال می کنیم و در مورد پیامدهای یافته های ما بیشتر بحث کردیم.