این مطالعه به بررسی نقش حاکمیت سهامداران بزرگ چندگانه (آخرت بعد MLS) در تصمیمات سرمایه گذاری بنگاه ها می پردازد. با استفاده از نمونه ای از ۱۶۴۰ شرکت چینی که در بورس اوراق بهادار شانگهای یا شنژن قرار دارند ، ما کارآیی سرمایه گذاری بنگاههای دارای MLS را با بنگاه هایی که دارای یک سهامدار بزرگ بزرگ هستند ، مقایسه می کنیم و می بینیم که حضور و قدرت MLS با راندمان سرمایه گذاری قابل توجهی بالاتر است. . پس از پرداختن به نگرانی های درون زا و انتخاب نمونه ، نتایج آن قوی است. آزمایش های بیشتر نشان می دهد که MLS عمدتا از طریق “صدا” حکومت می کند. MLS تمایل به کاهش سرمایه گذاری بالقوه بالقوه و افزایش عملکرد سرمایه گذاری در آینده دارد. تأثیر MLS در بهره وری سرمایه گذاری با دسترسی یک بنگاه به منابع متفاوت نیست و در بنگاه هایی با حاکمیت قوی تر و عدم تقارن اطلاعات کمتری برجسته است. نتایج ما حاکی از آن است که MLS نقش حاکمیتی را بازی می کند و هزینه های نمایندگی شرکت و عدم تقارن اطلاعاتی را که در بازده سرمایه گذاری شرکت نمایان می شود ، کاهش می دهد.