مدیران پرتفوی برنامه در برنامه های تحول دیجیتال نیاز به دانش دارند که می توانند تصمیمات مربوط به تراز سرمایه گذاری های برنامه با پایداری و اهداف استراتژیک سازمان را راهنمایی کنند. هدف از این تحقیق ، نشان دادن کاربردی از چارچوبی است که قادر به روشن کردن مبادلات هزینه و فایده ناشی از ارزیابی ریسک های سرمایه گذاری برنامه دیجیتالی سازی در بخش کشتی سازی ارتش است. رویکرد ما از شبکه عصبی مصنوعی برای تعیین کمیت مزایا و خطرات در هر پروژه استفاده می کند در حالی که از تجزیه و تحلیل سناریو برای تعیین کمیت اثرات محدودیت های عملیاتی استفاده می کند. از مدل مونت کارلو برای تولید نمونه داده هایی که از اجرای شبکه عصبی پشتیبانی می کنند استفاده می شود. این امر با استفاده از اصول تئوری مدیریت سبد سهام می تواند اقدامات عملکرد سبد پروژه دیجیتالی را سازماندهی و تخمین بزند. ما با استفاده از یک مطالعه موردی نظری ، چندین سناریو سرمایه گذاری پروژه دیجیتالی سازی را به نمایش می گذاریم. نتیجه می گیریم که این چارچوب یک مشارکت را ایجاد می کند و خواستار کار اضافی برای گسترش این چارچوب هستیم تا فعالیت ارزیابی ارزیابی نمونه کارها را رسمیت ببخشد در حالی که شامل محدوده ریسک قابل قبول است که کسری نهایی تخصیص بودجه را محدود می کند.