تنوع زیستی دریایی از دیرباز شناخته شده است که منافع جامعه را به همراه دارد. با این وجود ، آیا حفظ تنوع زیستی در کاهش فقر نقش داشته است ، هنوز ناشناخته است. در این مقاله به بررسی رابطه بین حفاظت و کاهش فقر در ذخیره دریایی ساگی پرداخته شده است. این کار بطور خاص به کاهش فقر درک شده جوامع فقیر ساحلی در براگی پرداخت. بولانون رابطه خطی بین درک جامعه و عوامل مختلفی که بر آن تأثیر می گذارند با استفاده از تجزیه و تحلیل logit دستور داده شده ، رکود شد. یافته ها نشان می دهد که هر زمان که وجود آموزش و حفاظت از پروژه ها و تعداد بیشتری قایق وجود داشته باشد ، ماهیگیران و غیر ماهیگیران نیز چنین تصور می کردند که از فقر کاهش می یابد. مقایسه بین درآمد خانوار خاص ماهیگیری و آستانه غذا و فقر توسط سازمان آمار فیلیپین نشان داد که متغیر دوم از آستانه های ارائه شده کم است. علیرغم اقدامات حفاظت ، صیادان صیاد و فقیر از نظر مواد غذایی بودند. بهبود وضعیت اقتصادی آنها نیز از نظر وسعت خانوار ، تعداد زیادی از وابستگان اقتصادی غیرفعال و نبود سازمان ماهیگیری مانع شده است. این مقاله نشان می دهد که تأسیس ذخیره دریایی از نظر حفاظت از تنوع زیستی موفقیت آمیز بوده است ، اما فاقد سیاست های مکمل برای اهرم جوامع مجاور است ، از این رو قادر به کاهش کامل فقر در کنار حفاظت از آن نیستیم.