محمد حسین امین ابراهیم آبادی

بسیاری از کشورهای در حال توسعه تحول ساختاری محور به صادرات را نوعی پناهگاه توسعه اقتصادی می دانند. ادبیات موجود در مورد رشد اقتصادی و تغییر ساختاری نیز به داده های تجارت برای پیامدهای سیاست بر رقابت کشور و چشم انداز رشد بلند مدت متکی است. با استفاده از این زمینه ، این تحقیق با هدف شناسایی پیوندهای مقطعی با استفاده از داده های ورودی-خروجی (IO) و تعیین کمیت تأثیرات اقتصادی تجارت و تغییر جهت ساختاری در نپال بر روی کلان و همچنین در سطح خانوار با استفاده از یک تعادل عمومی قابل تقسیم جهانی (CGE) مدل. این مدل با آخرین ماتریس حسابداری اجتماعی نپال ۲۰۰۷-۰۸ کالیبره شده است. با استفاده از چارچوب خروجی ورودی ، بخش هایی با پیوندهای Backward بالاتر عبارتند از هتل ها ، مواد غذایی ، چوب ، پارچه و پوشاک. این بدان معنی است که ورودی های این بخش ها عمدتاً از سایر بخش های اقتصاد حاصل می شوند. در حالی که ساخت و ساز ، کشاورزی ، شکار ، جنگلداری و ماهیگیری ، بخش هایی با پیوندهای بالاتر به جلو هستند. این دلالت بر این واقعیت دارد که خروجی این بخش ها به عنوان ورودی در سایر بخش ها بطور مستقیم یا غیرمستقیم در مقیاس بزرگ استفاده می شود. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که بهره‌وری بخش و کار به نفع بخشهای نوید (تولید و خدمات) اثرات مثبت معنی داری (از نظر رشد ، رفاه ، درآمد خانوار) ​​بر اقتصاد نپال دارد.