محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در این مقاله ، تجزیه و تحلیل محتوا ۱۲۳ سیاست گردشگری ، از ۷۳ کشور جهان ، در سطح ملی و زیر ملی ارائه شده است. به طور خاص ، ما سیاست هایی را برای شواهد افزایش آگاهی و نگرانی از تأثیرات توسعه و فعالیت های گردشگری بر روی حیوانات غیر انسانی مورد بررسی قرار دادیم. این تجزیه و تحلیل نشان می دهد که سیاست گردشگری با گذشت زمان در حال تحول بوده است ، به ویژه که مربوط به عمق و وسعت موضوعات مطرح شده است. سیاست هایی که بیشتر در دهه ۱۹۹۰ به اقتصاد متمرکز بودند ، امروزه تحول یافته اند و طیف گسترده تری از موضوعات مربوط به بهزیستی محیط های اجتماعی و طبیعی از جمله نگرانی برای رفاه حیوانات را در بر می گیرند. با این وجود ، ما با بیان اینکه تا زمانی که حیوانات به عنوان ذینفع در صنعت گردشگری مورد توجه قرار نگیرند ، این یافته مثبت را تحریک می کنیم ، حقوق آنها برای زندگی و شکوفایی در نظر گرفته می شود ، زیرا این امر به توانایی آنها در افزایش جذابیت و پتانسیل اقتصادی یک مقصد مربوط می شود.