محمد حسین امین ابراهیم آبادی

Superstimuli های سمعی و بصری در مهمانی ها در شب در مورد والدین و مقامات بهداشت عمومی ، عمدتاً در مورد خطر سوء مصرف مواد مخدر و خشونت مورد توجه قرار گرفته است. با این حال ، تأثیر چنین محرک هایی بر سلامت روان افراد شبانه روزی کمی شناخته شده است. بنابراین ، هدف از مطالعه حاضر بررسی اینکه آیا قرار گرفتن در معرض موش های سوئیسی در شبیه سازی های محیط شبانه موجب خسارت حرکتی و تغییرات رفتاری پیش بینی کننده مانند اضطراب و کمبود حافظه می شود. حیوانات به مدت ۵ روز متوالی (۶ ساعت در روز) در معرض محرک های بصری و تصویری بودند که یک محیط مهمانی شبانه روز را شبیه سازی می کردند. بر اساس داده های جمع آوری شده ، فعالیت حرکتی و وضعیت عاطفی حیوانات در معرض سوپرستیمول های سمعی و بصری [صدای گروهی (S) + نور (L)] با سوابق حیوانات در معرض صدا (گروه S) یا بصری (گروه) متفاوت نیست. V) محرک به صورت جداگانه یا حتی از حیوانات گروه کنترل (C). سطح کورتیزول سرم و نتایج آنالیز بافت شناسی به غدد فوق سنگین نشان داد که حیوانات به دلیل روش مواجهه دچار استرس نمی شوند. با این حال ، موش ها در گروه S + L شاخص تشخیص کمتری را نسبت به گروه کنترل در تست حافظه تشخیص شیء ، و همچنین تاخیر کمتری برای فرود در سیستم عامل در آزمون اجتناب از مهار داشتند. بنابراین ، سوپراستایلی بصری و بصری حافظه کوتاه مدت را تحت تأثیر قرار می دهد ، که مربوط به شناخت شی و به یاد آوردن حافظه بی جهت است. به بهترین دانش ما ، مطالعه حاضر جدید در تولید یک دستگاه و یک پروتکل قرار گرفتن در معرض برای شبیه سازی یک محیط مهمانی شب است که در آزمایشات آزمایشگاهی بعدی مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این ، نتایج نشان داده اند که فرایندهای شناختی مرتبط با حافظه کوتاه مدت و بدشکلی می توانند تحت تأثیر سوپرستیمولهای سمعی و بصری باشند. بنابراین ، تحقیقات فعلی درباره آسیبهای روحی که احتمالاً در محیط های مهمانی شب بوجود آمده اند هشدار می دهد.