دودهای سیگار (CBs) رایج ترین اشیاء با آب آشامیدنی در محیط هستند و ممکن است حاوی مقادیر زیادی هیدروکربن های آروماتیک پلی سیلیک (PAHs) ناشی از سوختن ناقص تنباکو باشند. اما تا به امروز هیچ مطالعه جامعی در مورد انتشار گازهای گلخانه ای محیط زیست توسط PB توسط محیط زیست انجام نشده است. بنابراین هدف اصلی از این مطالعه مقایسه میزان غلظت ۱۶ PAH در کربوهیدرات های تازه دودی و CB از محیط (جمع آوری شده از خیابان های شهری و مناطق رودخانه ای) با زمان مواجهه متفاوت با محیط است. نتایج نشان داد که میانگین غلظت ۴ PAH شامل نفتالین ، استنافیلن ، استنافن و فلورین در نمونه های CB تازه دودی نسبت به نمونه های خیابان به طور معنی داری بالاتر بود و کمترین آن در نمونه های رودخانه بود. با توجه به تعداد CB های سالانه محدود ، مقادیر قابل توجهی از این ۴ PAHs ممکن است به محیط زیست رها شوند ، که ممکن است تهدیدی برای کیفیت منابع آب باشد.