ساخت زیرساخت های انرژی فشرده کربن تحت ابتکار کمربند و جاده (BRI) در حال انجام است و هدف جهانی آب و هوا را به چالش می کشد. انرژی خورشیدی منطقه ای فراوان می تواند جایگزینی برای تولید برق باشد. یک مدل فضایی یکپارچه برای ارزیابی پتانسیل فنی قدرت خورشیدی فتوولتائیک توسعه داده شد. تأثیر عوامل مؤثر بر مبنای ساعتی بصورت سیستماتیک اندازه گیری شد. نتایج حاکی از آن است که پتانسیل برق منطقه BRI سالانه به ۴۴۸٫۹ PWh می رسد ، ۴۱٫۳ برابر تقاضای منطقه ای برای برق در سال ۲۰۱۶٫ بهره برداری از ۳٫۷٪ از پتانسیل از طریق استقرار ظرفیت ۷٫۸ TW می تواند تقاضای برق منطقه ای پیش بینی شده برای سال ۲۰۳۰ را برآورده کند ، که نیاز به سرمایه گذاری دارد تقریباً ۱۱٫۲ تریلیون دلار ۲۰۱۷ و تعهد در مساحت ۸۸۴۲۶ کیلومترمربع ، تقریباً ۰٫۹٪ از کل چین. کشورهایی که ۷۰٫۷٪ از کل پتانسیل های کل را مصرف می کنند تنها ۳۰٫۱٪ از برق منطقه ای را مصرف می کنند. عدم تعادل بر مزیت همکاری های منطقه ای و سرمایه گذاری در شبکه های بهم پیوسته تأکید می کند.