محمد حسین امین ابراهیم آبادی

محیط حرارتی تونل تأثیر زیادی در مصرف انرژی و ایمنی در سیستم مترو دارد. با توجه به پیچیدگی ساختار شبکه مترو و تأثیر تأثیر پیستون ، روشهای تحلیلی و عددی در نشان دادن وضعیت واقعی محدود هستند. در مقایسه ، آزمایشات کامل در تایید مدل ها و ارائه وضعیت واقعی در تونل های مترو مؤثر است. در این مطالعه ، روش تجربی اتخاذ شده است. دیواره تونل و دمای هوا در ۵ خط مترو در گوانگژو چین بیش از ۱ سال مورد بررسی قرار گرفت. این تونل های انتخابی دارای شرایط بهره برداری متفاوت هستند. یعنی سال بهره برداری ، تراکم قطار ، تعداد مسافر و فرم تهویه. بر اساس پایش طولانی مدت و چندتایی ، پروفایلهای دما به دست آمد. با توجه به ویژگی های متغیر زمان ، مشخص شد که پروفایل های دما روزانه اشکال مختلفی را از نظر منابع حرارتی مختلف و شرایط تهویه ارائه می دهند. پروفایل دما در سال معمولی به ترتیب ۶۰ و ۳۰ تا ۶۰ روز تأخیر را در مقایسه با دمای فضای باز در زمستان و تابستان نشان می دهد. با توجه به ویژگی های توزیع دما ، مشخص شد که توزیع دما در یک تونل نسبت به طول تونل حساس نیست ، اما مستعد شرایط تهویه است. اختلاف دمای تونل بین دو انتهای به ترتیب در تونلهای با تهویه بالا و کم تهویه به ترتیب ۰٫۱-۰٫۸ ℃ و ۱٫۴-۱٫۶ است. علاوه بر این ، عوامل تأثیرگذار ، از جمله سال بهره برداری ، تراکم قطار ، گردش مسافر و وضعیت تهویه مورد بررسی قرار گرفت. کشف شد که عوامل مرتبط با منبع گرما (تراکم قطار و گردش مسافر) بیشترین تأثیر را دارند و وضعیت تهویه جایگاه دوم را به خود اختصاص می دهد ، در حالی که سالهای بهره برداری تقریباً هیچ تاثیری بر محیط حرارتی در تونل های مترو ندارند. داده های نظارت برای هر دو مطالعه تحلیلی و عددی مفید هستند و این مطالعه داده های تحقیق دست اول را برای بهره برداران مترو فراهم می کند.