کاهش فقر هدفمند مبتنی بر فتوولتائیک به عنوان یکی از “ده برنامه کاهش مقیاس فقر” در چین تعیین شده است. علیرغم دستاوردهای قابل توجه ، هنوز هم باید تعدادی از موضوعات مورد بررسی قرار گیرد. با استفاده از تجزیه و تحلیل محتوا ، این مقاله متون سیاست را رمزگذاری می کند و سپس به تجزیه و تحلیل سیاست های چینی برای کاهش فقر هدفمند با استفاده از توان فتوولتائیک از دو منظر می پردازد: ابزارهای سیاست اساسی و رویه های پروژه. نتایج حاکی از آن است که دولت بر سه نوع ابزار اساسی سیاستگذاری تأکید دارد. برنامه نویسی هدف ، پشتیبانی مالی و ساخت زیرساخت ها. در مقایسه با تعداد خط مشی های عرضه و سیاست های نوع محیط ، نقص در ابزارهای سیاست تقاضا گرا وجود دارد. از نظر رویه های پروژه ، سیاست های کاهش فقر هدفمند مبتنی بر فتوولتائیک در ساخت پروژه و فروش برق (محصول کشاورزی) متمرکز شده است ، و پس از آن توزیع درآمد فتوولتائیک. این مطالعه چهار سیاست اصلی را پیشنهاد می کند: ۱) کاهش استفاده از ابزارهای سیاست مربوط به برنامه نویسی هدف و افزایش استفاده از ابزارهای سیاست اقتصادی. ب) بررسی سیاستهای شناسایی برای خانواده های کم درآمد؛ iii) به نظر می رسد مهمترین عامل بهره برداری و سیاست گذاری تعمیر و نگهداری فازهای پروژه فتوولتائیک و تقویت پشتیبانی فنی است. IV) تدوین سیاست های ارزیابی عملکرد و تقویت مدیریت پویا پروژه های فتوولتائیک.