محمد حسین امین ابراهیم آبادی

سرمایه انسانی ، مجموعه مهارتها ، دانش ، تواناییها و ویژگیهای تجسم یافته در افراد ، برای ظرفیت شرکتها در جذب و سازماندهی دانش و نوآوری بسیار مهم است. تحقیقات در مورد سرمایه انسانی به طور سنتی بر آموزش و آموزش متمرکز شده است. نگرانی از عناصر با انگیزه مرتبط با سرمایه انسانی مانند رضایت شغلی کارکنان ، تعهد سازمانی و تمایل به تغییر در محل کار (همه این موارد نشان داده شده است که منجر به نوآوری می شود) ، اغلب در تحقیقات اقتصادی و مورد توجه عموم قرار گرفته است. مداخلات سیاست تا به امروز این مقاله به دو روش این شکاف را بررسی می کند: اول ، با مطالعه سیستم های منابع انسانی بنگاه ها که می توانند این عناصر سرمایه انسانی را تقویت کنند و دوم ، با استفاده از نتایج این تحقیق به عنوان تخته سنگ برای یک برنامه سیاستگذاری عمومی با هدف عناصر سرمایه انسانی. که توسط مداخلات آموزش و آموزش سنتی نادیده گرفته شده است. با استفاده از نمونه ای از ۱۰۷۰ مدیر کارمند در ایرلند ، ما یک سری از رگرسیون های احتمالی را برای درک چگونگی تأثیرگذاری سیستم های مختلف منابع انسانی بر احتمال کارمندان-مدیران گزارش دهنده عناصر مرتبط با انگیزه سرمایه انسانی اعمال می کنیم. این تحقیق: (۱) نشان می دهد که پاسخ دهندگان در سازمان هایی که دارای سیستم های منابع انسانی خاص هستند ، بیشتر احتمال دارد عناصر مرتبط با انگیزه سرمایه انسانی را گزارش دهند. به طور خاص ، مدیران کارمندان در سازمانهایی که دارای شیوه های کاری فعال هستند و مشورت با مدیران-کارکنانشان احتمال پیش بینی گزارش از اینکه از شغل خود راضی هستند ، مایل به تغییر هستند و به سازمان متعهد هستند را افزایش می دهند. (۲) لزوم در نظر گرفتن نقش مداخلات سیاست برای حمایت از عناصر مرتبط با انگیزه سرمایه انسانی را برجسته می کند. (۳) پیشنهاد سیاسی برنامه جدید را برای حمایت از عناصر مرتبط با انگیزه سرمایه انسانی به منظور افزایش فعالیت های نوآوری بنگاه ها پیشنهاد می کند.