ما با بررسی رابطه بین آن نسبت و کیفیت مالی ، ارزیابی شده توسط میزان اقلام تعهدی اختیاری و احتمال استراحت صورتهای مالی قبلاً صادر شده ، بحث و جدال در مورد قانون Dodd Frank را در مورد سودمندی نسبت پرداخت مدیرعامل به سرمایه گذاران ارائه می دهیم. ما دو توضیحات متناقض درباره اختلاف در پرداخت را آزمایش می کنیم: (۱) رقابت برای استعداد مدیر عامل و ۲) مدیریت اجاره بها. گرچه متوجه می شویم که رابطه بی قید و شرط بین نسبت پرداخت مدیرعامل و کیفیت مالی منفی است ، اما نشانه این رابطه به قدرت و شایستگی مدیرعامل حساس است. یافته های ما حاکی از آن است که نسبت دستمزد به انصاف ساختارهای جبران خسارت می پردازد.