محمد حسین امین ابراهیم آبادی

این مقاله ، مفهوم دولتمردی فوکو را برای تغییر ساختار آموزشی در پس از آپارتاید آفریقای جنوبی اعمال می کند. این استدلال می کند که ماهیت دولت در یک کشور مدرن مستلزم درگیر شدن با رویه ها و حوزه های خاص دانش است که خود تغییراتی را که قابل تصور و اعتبار است محدود می کند. مقاله با استفاده از مفاهیم “رفتار و رفتار” فوکو ، رویه های اعمال و “ناجیان” ، رویکرد اتخاذ شده توسط دولت جدید در رابطه با ایجاد قوانین اساسی قانون اساسی و مدیریت اقتصاد را بیان می کند. این استدلال می کند که دولت جدید در رویکرد خود برای بازسازی آموزش ، موضوعات مربوط به “سلوک رفتار” را در اولویت قرار داده است. مقاله پیشنهاد می کند که رویکرد فوکو در مورد سوال از عادی سازی ممکن است حساب های بدیل از اعمال قدرت دولت در تغییر آموزش باشد. این پیشنهاد با پایان یافتن اینکه طیفی از چارچوبهای نظری در تعامل با انتقاد با تغییرات آموزشی مورد استفاده قرار گیرد ، به پایان می رسد.