محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در ارزیابی پروژه تحت عدم اطمینان ، قابلیت اطمینان اقتصادی از معیارهای بهره وری مالی مانند نرخ بازده بستگی به استحکام بالای آن دارد ، به این معنی که متریک عملکرد (i) همان توصیه را در تصمیم گیری های پذیرش-رد به عنوان NPV ارائه می دهد ، (ب) پروژه های رقیب را به همان روشی که NPV رتبه بندی می کند ، (iii) همان حساسیت نسبت به آشفتگی در داده های ورودی به عنوان NPV را دارد. در پروژه های زندگی واقعی ، بهره وری مالی به شدت تحت تأثیر مدیریت سرمایه در گردش قرار دارد. با استفاده از یک روش تحلیل حساسیت و با در نظر گرفتن نقش سرمایه در گردش ، ما نشان می دهیم که متوسط ​​بازده سرمایه گذاری (ROI) به شدت NPV سازگار نیست و در صورت پذیرش تصمیمات در صورت قبول یا رد اگر سرمایه در گردش نامشخص باشد و تحت تغییر در عواید تغییر کند و هزینه همچنین ، در رتبه بندی پروژه به شدت NPV سازگار نیست. ما همچنین نشان می دهیم که نرخ بازده داخلی (IRR) به شدت NPV سازگار نیست و به دلیل عدم وجود و تعدد ممکن ناشی از آشفتگی در داده های ورودی و همچنین تغییرهای احتمالی ممکن است تحلیل اقتصادی حتی غیرممکن به نظر برسد. معنای مالی IRR تحت تغییر در درایورهای ارزش پروژه. ما نرخ بازده مستقیم (SLRR) را بر اساس مفهوم نرخ متوسط ​​تغییر ، که همه مشکلات روبرو شده با میانگین ROI و IRR را برطرف می کند ، معرفی می کنیم: همیشه وجود دارد ، منحصر به فرد است ، به شدت NPV سازگار برای هر دو- تصمیمات و رتبه بندی پروژه ها را رد کرده و ماهیت مالی مبهم دارد.