محمد حسین امین ابراهیم آبادی

توسعه الگوهای گردشگری پایدار به طور گسترده در ادبیات اقتصادی مورد بحث قرار گرفته است. اگر از یک طرف تقاضا برای گردشگری در سالهای اخیر رو به رشد باشد ، از سوی دیگر داشتن برنامه ریزی مناسب و ابزار سیاسی لازم است. مشکلات گردشگری پایدار پیچیده تر به نظر می رسد زمانی که گردشگری پایدار شامل فرصت های توسعه ای شود که نیاز به حمایت از جامعه محلی و مدیریت منابع طبیعی است که به طور کلی کالاهای رایج است. در این شرایط باید ساختارهای جدید مدیریتی ایجاد شود که هم بتواند نیازهای جامعه محلی را برآورده کند و هم مدیریت کافی منابع طبیعی را تضمین کند. این مطالعه ارتباط بین مدلهای گردشگری پایدار و مدیریت منابع طبیعی را با توجه به مورد چشم انداز جنگل بررسی می کند. این مطالعه نشان می دهد که چگونه مدیریت صحیح کالاهای عمومی از یک سو می تواند منجر به برآوردن تقاضا و از سوی دیگر ایجاد فرصت هایی برای توسعه پایدار محیط شود.