تغییر شرایط بازار و الزامات تولید در صنایع شیمیایی و بیوشیمیایی مهندسان را وادار به ترک از طراحی گیاهان معمولی می کند. سازگاری با تقاضای بازار ، کاهش ریسک سرمایه گذاری و کوتاهتر شدن زمان به بازار علاوه بر برتری فنی اهمیت بیشتری پیدا می کنند.
کاهش ریسک در سرمایه گذاری و افزایش انطباق پذیری با طراحی کارخانه های کوچکتر و استفاده از ظرفیت های گام به گام قابل دستیابی است. استفاده از ماژول ها امکان کاهش زمان به بازار را فراهم می کند.
این کار رویکردی را برای تعیین بهترین استراتژی های توسعه برای گسترش ظرفیت تجهیزات مدولار و مقایسه نتایج آن با استراتژی های گسترش ظرفیت خطی و یک کارخانه طراحی شده معمولی برای توسعه تقاضای بازار معین با استفاده از یک شبیه سازی فرایند دقیق ارائه می دهد. در یک مطالعه موردی ، استراتژی توسعه تجهیزات مدولار ، ضمن افزایش سود مطلق تا ۴۰٪ ، ریسک سرمایه گذاری اولیه کمتر از ۳۰٪ را ارائه می دهد ، اگرچه سرمایه گذاری کلی در مقایسه با طرح معمولی تا ۴۰٪ افزایش یافته است. علاوه بر این ، رویکردی برای طراحی ماژول های راکتور با یک پنجره عملیاتی بزرگتر ارائه می شود و با توجه به یک استراتژی گسترش ظرفیت با تجهیزات مناسب مقایسه می شود. دو اصطلاح کلیدی آخر برای بهره برداری از پتانسیل کامل ظرفیت تجهیزات عبارتند از: الف) تعیین پنجره های عامل براساس محدودیت های عملکرد فرآیندی – تکنولوژیکی و مکانیکی یک ضرورت است و ب) ماژول های تجهیزات برای یک طراحی نیاز دارند. پنجره عملیاتی بزرگ برای ایجاد ظرفیت با شماره گذاری کردن و بدون شکاف در پنجره عامل ، ظرفیت توسعه را نشان می دهد.