محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در این مقاله چگونگی مفهوم سازی امنیت انرژی در چهار اقتصاد جزیره فقیر منابع ، سنگاپور ، کره جنوبی ، ژاپن و تایوان بررسی شده است. مشخص شده است که مفهوم سازی امنیت انرژی در چهار اقتصاد موجود به یک منبع اصلی و معمولی باز می گردد: تأمین انرژی پایدار و قابل اعتماد. با این حال ، این اقتصادها در سطح ثبات و قابلیت اطمینان مورد نیاز متفاوت هستند. چرا آنها در مفهوم سازی امنیت انرژی مشابه هستند در حالی که در سطح ثبات و قابلیت اطمینان متفاوت هستند؟ با اتخاذ تجزیه و تحلیل اسناد ، مطالعه مقایسه ای و انواع نظریه سرمایه داری ، می یابیم که ماهیت اقتصاد عامل تعیین کننده ای است که مفهوم سازی امنیت انرژی را شکل می دهد. اقتصادهای هماهنگ بازار (CME) بیش از اقتصادهای آزاد شده بازار (LMEs) نگران اختلال در عرضه انرژی هستند. این مقاله نشان می دهد که با وجود مفاهیم بیشمار امنیت انرژی در ادبیات ، اقتصادهای فقیر منابع هنوز اصل و معمولی را در عمل اتخاذ می کنند. این یافته ها حاکی از آن است که امنیت تأمین اقتصادی بهترین اقدام برای اقتصادهای فقیر منابع در جهت بهبود امنیت انرژی و ایجاد بازار مشترک نفت و LNG برای این چهار اقتصاد مطلوب است.