محمد حسین امین ابراهیم آبادی

تحقیقات محدودی در مورد اهمیت گردشگری داوطلبانه در کمک به جوامع میزبان در بازیابی یک مقصد گردشگری و صنعت آن پس از یک فاجعه منتشر شده است. مقاله ما با اشاره به مطالعه موردی در مورد بهبود گردشگری نپال پس از زلزله سال ۲۰۱۵ این کشور ، به این فاصله تحقیقاتی می پردازد. ما استدلال می کنیم که یک چارچوب گردشگری داوطلبانه پس از فاجعه می تواند نقش بالقوه گردشگری داوطلبانه را تأیید کند تا اطمینان حاصل شود که جوامع از هر نوع کمک که ممکن است در برقراری مجدد مقصد یا شیوه زندگی جامعه استفاده کند ، از دست ندهند. مقاله ما درک اولیه اکتشافی در مورد چگونگی اثرگذاری گردشگری داوطلبانه پس از فاجعه را ارائه می دهد. از یک چارچوب مدیریت بحران برای مفهوم سازی پدیده استفاده می کند.