مشارکت ذینفعان در حل مشکلات زیست محیطی به ویژه در مناطق روستایی بسیار مهم است. این تحقیق به بررسی آگاهی های زیست محیطی چند ذینفع و ترجیحات برای بهترین شیوه های مدیریت (BMPs) در مناطق حفاظت از آب در شمال چین برای مقابله با موضوع آلودگی منبع غیر نقطه می پردازد. نمونه ای از 287 ذینفع با 62 مقام مسئول محیط زیست ، 18 داوطلب ، 73 روستاییان چپ و 130 کارگر مهاجر مصاحبه شد. مقیاس جدید پارادایم اگولوژیک (NEP) و تجزیه و تحلیل مؤلفه اصلی برای ارزیابی آگاهی های زیست محیطی ذینفعان ، اولویت برای BMPs و عوامل مؤثر بر آگاهی و اولویت استفاده شد. نتایج نشان می دهد که BMP های مهندسی به طور کلی پذیرش بالاتری نسبت به BMP های مدیریتی دارند که می توانند شیوه های مناسب کشاورزی را برای کاهش احتمال آلودگی از منبع راهنمایی کنند. در بین اقدامات مدیریت ، اولویت برای مدیریت مواد مغذی بالاتر از مدیریت خاکورزی بود. ناهمگنی اولویت قابل توجهی در بین گروه های ذینفع مختلف از نظر BMP در منطقه مورد مطالعه وجود دارد. به طور کلی ، مسئولان محیط زیست و داوطلبان نسبت به کشاورزان چپ و کارگران مهاجر از اجرای BMP بیشتر حمایت می کنند. از نظر اجرا ، مسئولان محیط زیست و داوطلبان تمایل دارند که بیشتر به منافع زیست محیطی و منافع اقتصادی توجه کنند ، در حالی که کشاورزان چپ و کارگران مهاجر بیشتر روی منافع اقتصادی تمرکز می کنند. برای به دست آوردن منافع اقتصادی بیشتر ، افراد در مناطقی با سطح اقتصادی پایین مایل هستند که این اقدامات را برای بهبود وضع موجود در محیط زندگی و درآمد قبول کنند. تجزیه و تحلیل مؤلفه های اصلی نشان می دهد که جمعیتی (6/23٪) ، آگاهی از محیط زیست (15٪) ، سیاست (6/13٪) و اقتصادی (8/12٪) می توانند بر ترجیح ذینفعان نسبت به BMP تأثیر بگذارند. سهم تجمعی این چهار عامل 65 درصد است. نتایج حاکی از آن است که تصمیم گیرندگان برای برآورده کردن نیازهای ذینفعان محلی نیاز به هماهنگی چند بهره بین ذینفعان و تأکید بر مشاوره ذینفعان دارند. ما دلالان را برای سیاستگذاران ارائه می دهیم تا بجای استفاده از اجرای برجام ، به جای اعمال مجوز ، انگیزه های کافی برای ایجاد انگیزه در ذینفعان محلی و افزایش حمایت آنها از اجرای BMP ها را افزایش دهند.

مشارکت ذینفعان در حل مشکلات زیست محیطی به ویژه در مناطق روستایی بسیار مهم است. این تحقیق به بررسی آگاهی های زیست محیطی چند ذینفع و ترجیحات برای بهترین شیوه های مدیریت (BMPs) در مناطق حفاظت از آب در شمال چین برای مقابله با موضوع آلودگی منبع غیر نقطه می پردازد. نمونه ای از ۲۸۷ ذینفع با ۶۲ مقام مسئول محیط زیست ، ۱۸ داوطلب ، ۷۳ روستاییان چپ و ۱۳۰ کارگر مهاجر مصاحبه شد. مقیاس جدید پارادایم اگولوژیک (NEP) و تجزیه و تحلیل مؤلفه اصلی برای ارزیابی آگاهی های زیست محیطی ذینفعان ، اولویت برای BMPs و عوامل مؤثر بر آگاهی و اولویت استفاده شد. نتایج نشان می دهد که BMP های مهندسی به طور کلی پذیرش بالاتری نسبت به BMP های مدیریتی دارند که می توانند شیوه های مناسب کشاورزی را برای کاهش احتمال آلودگی از منبع راهنمایی کنند. در بین اقدامات مدیریت ، اولویت برای مدیریت مواد مغذی بالاتر از مدیریت خاکورزی بود. ناهمگنی اولویت قابل توجهی در بین گروه های ذینفع مختلف از نظر BMP در منطقه مورد مطالعه وجود دارد. به طور کلی ، مسئولان محیط زیست و داوطلبان نسبت به کشاورزان چپ و کارگران مهاجر از اجرای BMP بیشتر حمایت می کنند. از نظر اجرا ، مسئولان محیط زیست و داوطلبان تمایل دارند که بیشتر به منافع زیست محیطی و منافع اقتصادی توجه کنند ، در حالی که کشاورزان چپ و کارگران مهاجر بیشتر روی منافع اقتصادی تمرکز می کنند. برای به دست آوردن منافع اقتصادی بیشتر ، افراد در مناطقی با سطح اقتصادی پایین مایل هستند که این اقدامات را برای بهبود وضع موجود در محیط زندگی و درآمد قبول کنند. تجزیه و تحلیل مؤلفه های اصلی نشان می دهد که جمعیتی (۶/۲۳٪) ، آگاهی از محیط زیست (۱۵٪) ، سیاست (۶/۱۳٪) و اقتصادی (۸/۱۲٪) می توانند بر ترجیح ذینفعان نسبت به BMP تأثیر بگذارند. سهم تجمعی این چهار عامل ۶۵ درصد است. نتایج حاکی از آن است که تصمیم گیرندگان برای برآورده کردن نیازهای ذینفعان محلی نیاز به هماهنگی چند بهره بین ذینفعان و تأکید بر مشاوره ذینفعان دارند. ما دلالان را برای سیاستگذاران ارائه می دهیم تا بجای استفاده از اجرای برجام ، به جای اعمال مجوز ، انگیزه های کافی برای ایجاد انگیزه در ذینفعان محلی و افزایش حمایت آنها از اجرای BMP ها را افزایش دهند.