در این مقاله ، ما یک تابع هدف جدید ، که منعکس کننده هزینه های ریسک سهم ناپایدار و خطر ناپیوستگی در سیستم بازنشستگی DB-PAYGO است ، پیشنهاد می کنیم. مشکل این است که انحراف درجه دوم بین نرخ سهم واقعی و یک هدف عادت و انحراف متناسب چهارم از انباشت بازنشستگی را به حداقل برساند. محدودیت غیر منفی اصلاح شده در میزان سهم اضافه شده است ، که همراه با یک فرآیند هدف عادت تصادفی ، در حل مسئله به حداقل رساندن با استفاده از روش دوگانه لاگرانژ مشکل ایجاد می کند. نتایج به دو مورد تقسیم می شوند که بستگی به عادت و بودجه بازنشستگی متناسب با عادت دارد. در مورد ناکافی ، نرخ سهم بهینه ، منحنی شکل ترمز را با توجه به زمان نشان می دهد که با منحنی رشد نمایی مدل با یک هدف ثابت متفاوت است. با افزایش متوسط ​​نرخ سهم در مرحله اولیه ، به افزایش انباشت و کاهش بار سهم دارایی های پیگیری کمک می کند. نکته قابل توجه این است که منحنی شکل ترمز یک سیاست عملی تر است ، به همین دلیل منحنی رشد نمایی اضطراب از رشد نامحدود نرخ سهم را ایجاد می کند و اعتماد به نفس به پایداری صندوق بازنشستگی را آزار می دهد. ما همچنین اثرات روند خاص جمعیت شناسی و نوسانات نامشخص در حقوق و سرمایه گذاری را در سیاستهای کنترل بهینه مطالعه می کنیم.