محمد حسین امین ابراهیم آبادی

آب مهمترین منبع برای تولید کالاها و خدمات کشاورزی است. با این وجود سطح بالای تنش آبی و افزایش فراوانی و شدت خشکسالی که عمدتا ناشی از پویایی تغییرات آب و هوایی است باعث کاهش ذخایر منابع آب شیرین در مناطق خشک و نیمه خشک مانند ایران شده است. با وجود کاهش عمده منابع آب شیرین ، کارایی استفاده از آب آبیاری در کشور بسیار پائین مانده و عملکرد طرح های مدیریت آب به مراتب از رضایت بخش نیست. در این مقاله با استفاده از نقاط قوت ، ضعف ، فرصت ها و تهدیدات / سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی ، فناوری ، حقوقی و زیست محیطی (SWOT / PESTLE) ، ۴۰ عامل داخلی و خارجی که بر مدیریت آب آبیاری در ایران تأثیر می گذارند و قانونی ، اجتماعی و فناوری را تشخیص می دهد. و پویایی سیاسی به عنوان مهمترین دلایل عدم موفقیت مدیریت آب آبیاری در کشور. ترکیبی از تهدیدها ، فرصتها ، نقاط ضعف و قوت (TOWS) ماتریس و تجزیه و تحلیل تنگنا برای پیشنهاد راهکارهای مدیریت آب آبیاری که توانبخشی طرح های شکست خورده و تقویت امنیت آب در بخش کشاورزی استفاده شده است. بازاندیشی در مورد نقش تشدید کشاورزی در توسعه در کنار افزایش آگاهی و نگرش تصمیم گیرندگان در مورد خطر برنامه های توسعه منابع آب کوتاه بینانه ، علاوه بر ارتقاء صنایع کشاورزی محور و تدوین برنامه های یکپارچه برای بهبود بهره وری آب از راهکارهایی است که می تواند کمک کند به یک مدیریت موثرتر آب آبیاری در ایران.