محدودیت ها و فرصت ها برای اصلی سازی تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم در سیاست مشترک کشاورزی اتحادیه اروپا: بینش از ارزیابی IPBES برای اروپا و آسیای میانه

سیاست مشترک کشاورزی اتحادیه اروپا (CAP) ، که یکی از قویترین محرکهای شیوه های استفاده از زمین های کشاورزی است ، تأثیر بسزایی در تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم در کشورهای عضو دارد. تمرکز اولیه CAP برای افزایش و تشدید تولیدات کشاورزی ، کیفیت آب و زمین را تحت تأثیر قرار داده و به تخریب مناظر سنتی کشاورزی ، هویت فرهنگی و فرسایش تنوع زیستی زمینهای کشاورزی معمولی کمک کرده است. اصلاحات اخیر CAP ، توجه به تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم را در نظر گرفته است ، اما هنوز از یک رویکرد اصلی برنامه ریزی کامل کوتاهی می کنیم. اهداف این مقاله اشاره به یافته های اصلی در مورد (من) کاستی های اصلی برنامه CAP فعلی ، و (ii) فرصت های مهم برای تقویت جریان اصلی تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم در CAP است. این مقاله براساس بینشهای ایجاد شده در ارزیابی زیرمجموعه‌ای از پلتفرم علمی-سیاست بین دولت در مورد تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم (IPBES) برای اروپا و آسیای میانه ۱ است. نتایج ما نشان دهنده سیر تحول اهداف سیاست ها و ابزارهای اعمال شده در CAP ، و تأثیر آنها بر روی خدمات اکوسیستم و تنوع زیستی انتخاب شده است. ما کاستی های اصلی سیاست موجود را مورد بررسی قرار داده و توصیه هایی را برای اصلاحات بیشتر CAP برای دستیابی به حفاظت از تنوع زیستی موثرتر و استفاده پایدار از خدمات اکوسیستم ارائه می دهیم.