محمد حسین امین ابراهیم آبادی

این مقاله بررسی می کند که آیا مرحله چرخه عمر یک شرکت بر محافظه کاری گزارشگری آن در مقطع تأثیر دارد. ما از دو روش گزارش دهی محافظه کاری استفاده شده در Givoly و Hayn (2000) استفاده می کنیم: سطح اقلام تعهدی غیر عامل و نسبت بازار به کتاب (محافظه کاری بی قید و شرط). و اقدامات محافظه کاری پیشنهاد شده توسط باسو (۱۹۹۷) (محافظه کاری مشروط). بنگاهها هر ساله با استفاده از روشهای پیشنهادی دیکینسون (۲۰۱۱) در مراحل چرخه زندگی طبقه بندی می شوند. ما می دانیم که محافظه کاری گزارش بدون قید و شرط طی مراحل چرخه زندگی کاهش می یابد ، اما شواهدی پیدا نمی کند که محافظه کاری گزارشگری مشروط با مراحل چرخه زندگی همراه باشد. یافته های ما جیولی و هاین (۲۰۰۰) را تکمیل می کند و دلالت هایی برای تجزیه و تحلیل صورت های مالی و تحقیقات آینده در مورد محافظه کاری حسابداری دارد.