در سلطان نشین عمان بقایای وخیم شدن سیستم های کشاورزی تراس بینش مهمی در مورد سازگاری طولانی مدت انسان در مناطق گرمسیری ارائه می دهند. آبیاری و کشاورزی تراس در منطقه کوهستانی جبل اخدار شیوه های کشاورزی تاریخی را در یک بافت ناهموار و مرتفع نشان می دهد. مطالعه حاضر کیفیت خاک و استحکام چغندرقند در تراسهای خاک کشاورزی را مورد بررسی قرار داده است. سه پروفیل خاک در هر یک از دهکده های هداش و ویجما حفاری و تجزیه و تحلیل شدند. آنالیزهای فیزیکی ، شیمیایی و کانی شناسی برای تمام افق خاک انجام شد. علاوه بر این ، شش خاک دیگر ، ۳ صخره ممکن است از والدین خاک (رگولیت) و بستر خاک جمع آوری شود. سنین خاک توسط ۱۴C سنجش و ایزوتوپ پایدار ، (۱۳C و ۱۸O) بر روی کربناتهای فله در کارکت (کاله) محدود شد. نتایج نشان می دهد که هر دو سایت از کیفیت خاک ضعیف با میانگین کربن آلی متوسط ​​بسیار کمی (TOC) (6.2-5.0 گرم در کیلوگرم-۱) و میانگین قطر وزن (MWD ؛ ۰٫۲۷-۰٫۴۸ میلی متر) ، با مقدار کل خاک با ثبات برخوردار هستند (< 42٪) تمام تجزیه و تحلیلهای ژئوشیمیایی ، کانی شناسی و بخش نازک نشان می دهد که خاکها دارای ویژگیهای منحصر به فردی هستند که با سایر رسوبات (رسوبیت والدین ممکن) و خاکهای مجاور متفاوت است. یافته پوسته اوستراکود در تراسهای خاک در هر دو منطقه و دوستیابی 14 درجه سانتیگراد (30/13 87 93/10 10 10/10 درجه سانتیگراد) نشان می دهد که رگولیت توسط انسان برای ایجاد خاک به تراس منتقل شده است. سنین 14C از کربنات های فله به خوبی با یک دوره خشک از بارش کلسیت بالا همزمان با Dryas جوان مطابقت دارد. تراسهای خاک Hadash و Wijma در فاصله 45 کیلومتری از یکدیگر قرار دارند ، اما هنوز هم از نظر استحکام رگولیت و توسعه خاک شباهتهای چشمگیری دارند و احتمالاً از همان منبع با سنگ چربی پر شده اند. این نتایج چشم انداز جدیدی را در مورد توسعه تراس کشاورزی و کشاورزی واحه در محیطی ناهموار ، مرتفع و مرتفع نشان می دهد.