محمد حسین امین ابراهیم آبادی

این مقاله تحقیقات حسابداری مهم در زمینه نظارت را با برعکس کردن دیدگاه غالب با تمرکز بر بازیگران نظارتی ، با در نظر گرفتن کسانی که مورد بررسی قرار می گیرند ، تکمیل می کند. با تکیه بر تجزیه و تحلیل نمایشی جفمن ، به بررسی چگونگی نمایش افراد تحت نظارت (یعنی استراتژی های دیداری خود) در بینندگان نظارت و ترسیم رسوائی تجاری Société Générale (SocGen) در سال ۲۰۰۸ ، ما استراتژی های تدوین شده توسط تاجر درگیر را برای بررسی پنهان کردن او در ابتدا بررسی می کنیم. سوء رفتار و دستیابی به یک تصویر مثبت در مقابل مخاطبان چند منظوره. تجزیه و تحلیل ما نشان می دهد که چگونه با جدا کردن جبهه ای که مطابق انتظارات مخاطبان از پشت صحنه باشد ، در جایی که عناصر متناقض با آن انتظارات پنهان می شوند ، استراتژی های دید در چنین زمینه هایی توسعه می یابد. تدوین چنین راهبردهای دیداری همچنین مستلزم تفکیک مخاطبان برای جلوگیری از ناسازگاری بین جبهه ها است. این مطالعه بیشتر به مسئله هماهنگی بین چندین سیستم کنترل تقاطع اشاره دارد. سرانجام ، اهمیت سواد فنی را در تنظیمات با سیستم های پیشرفته کنترل ، برای هر دو طرف نظارت ، برای کنترل و نظارت ، برای کنترل دید آنها نشان می دهد. این مقاله به طور اتفاقی تشریح می کند که اگرچه کنترل به طور فزاینده ای پیچیده و متعدد است ، اما هنوز هم مکانی برای آژانس وجود دارد. همچنان که فضاهای سایه باقی مانده است ، ما هنوز در یک جامعه کنترلی قرار نداریم.