محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در این مقاله به بررسی چگونگی عملکرد روشهای پاسخگویی می توانیم بر روی افراد معلول (معلول) تأثیر بگذارد. از لحاظ تئوری ، این مقاله به مفهوم آدلر و بوریس مبنی بر امکان پذیری و رسمیت رسمی و اجباری و همچنین کار فوکو در مورد قدرت نظم و دولت و نئولیبرال می پردازد. به صورت تجربی ، مقاله چگونگی اتخاذ مسئولیت پذیری در کنفرانس های بودجه که توسط مقامات محلی با افراد معلول برگزار شد که بودجه شخصی خود را از کشور آلمان دریافت می کردند ، مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه موردی ، شیوه های توانمند و اجباری ارتباطات شخصی ، کمک ، شفافیت و انعطاف پذیری را که برای پاسخگویی افراد معلول برای بودجه شخصی خود ارائه شده است ، ترسیم می کند. برای تحقیقات حسابداری مدیریت ، این مقاله به یک مطالعه موردی عمیق در مورد نحوه فعال شدن افراد معلول با فرآیندهای پاسخگویی کمک می کند. در این مقاله آمده است که اگر توانایی های مجزا و منحصر به فرد موضوعات پاسخگو به رسمیت شناخته شود ، مسئولیت پذیری می تواند فعال باشد. این استدلال می کند که ترکیب شخصی از شیوه های پاسخگویی فعال و اجبار ، افراد پاسخگو in vivo را تشکیل می دهد و می تواند توانایی (اختلال) آنها را تغییر دهد. مقاله بحث می کند که چگونه عملکردهای اجباری و اجباری مسئولیت پذیری با قدرت انضباطی و دولتداری نئو لیبرال ارتباط دارد. این نشان می دهد که چگونه مسئولیت پذیری قادر است غالباً زیر فشار اجباری خود را نقاب کند.