اهداف
این مطالعه به منظور بررسی فعالیت ضددرماتوفیتیک ۴۸ عصاره به دست آمده از گیاهان دارویی (Cibotium barometz، Melastoma malabathricum، Meuhlenbeckia platyclada، Rhapis excelsa، Syzygium myrtifolium، Vernonia amygdalina) و جلبکهای دریایی (Caulerpa sertulophytophichich traphulophytichich، Tractulitichich، Sp. Tractusica Tractus) interdigitale (سویه های مرجع ATCC) ، و سمیت سمی با استفاده از سلول های اپیتلیال کلیه میمون آفریقایی (Vero). عصاره های گیاهی فعال برای حضور فیتوشیمیایی مورد آزمایش قرار گرفتند و در برابر جدایه های بالینی تونزوفیتون لونزانس مورد آزمایش قرار گرفتند.
مواد و روش ها
شش عصاره مختلف (هگزان ، کلروفرم ، اتیل استات ، اتانول ، متانول و آب) از هر گیاه یا نمونه جلبک با استفاده از استخراج حلال متوالی به دست آمد. فعالیت ضد پوستی عصاره ها با استفاده از روش میکرودایلوشن براث colourimetric ارزیابی شد. میزان زنده ماندن سلولهای Vero با استفاده از روش Neutral Red اندازه گیری شد.
نتایج
تمام عصاره ها (به جز عصاره های آب V. amygdalina ، C. sertularioides و K. alvarezii) فعالیت ضد پوستی در برابر گیاه Trichophyton را نشان دادند. حداقل غلظت قارچ کش (MFC) برای عصاره های گیاهی در برابر T. rubrum و T. interdigitale به ترتیب ۰٫۰۰۲۵-۲٫۵۰ و ۰٫۰۰۵-۲٫۵۰ میلی گرم در میلی لیتر است. عصاره جلبکها قدرت کمتری را در برابر هر دو گونه به نمایش گذاشتند ، که دامنه MFC از ۰٫۰۸-۲٫۵۰ و ۰٫۳۱-۲٫۵۰ میلی گرم در میلی لیتر ، به ترتیب نشان می دهد. عصاره های اتانول و متانول از برگ R. excelsa ، و عصاره متانول و آب از برگ S. S. myrtifolium بسیار فعال بودند (MFC <0.1 میلی گرم در میلی لیتر) و با شاخص های انتخابی بالا (SI> 2.8) در برابر سویه های مرجع از T. rubrum و T. interdigitale ، و بیشتر ایزوله های بالینی T. tonsurans. تجزیه و تحلیل فیتوشیمیایی حاکی از وجود آلکالوئیدها ، آنتراکینون ها ، فلاونوئیدها ، ساپونین ها ، تانن ها ، فنولیک ها و تری تری پنوئیدها در عصاره ها است.