محمد حسین امین ابراهیم آبادی

این مطالعه به منظور بررسی فعالیت ضد باکتریایی گیاهان دارویی انتخاب شده مورد استفاده توسط جامعه جنتا میش در اتیوپی جنوبی انجام شد. داده های قومی پزشکی از ۲۵ گیاه شناس از طریق مصاحبه ها و مشاهدات نیمه ساختار یافته جمع آوری شد. براساس بالاترین مقدار استفاده (UV) ، گیاهان برای آزمایش بر روی باکتری های بیماری زا انتخاب شدند. در مجموع ۲۶ گونه گیاهی قومی پزشکی متعلق به ۱۷ خانواده جمع آوری و شناسایی شدند. استخراج ترکیبات فعال از گیاهان منتخب با استفاده از پنج حلال انجام شد. ریشه (۳۰٫۸٪) و برگ (۹/۲۶٪) قسمتهای گیاهی بودند که بیشتر در معالجه اختلالات گوارشی (GID) مورد استفاده قرار می گرفت. گیاه شناسان بیشتر گیاهان دارویی را به عنوان آبمیوه (۵۷٫۷٪) تهیه می کردند و آب را از طریق راه های خوراکی (۹۲٫۳٪) تجویز می کردند. Solanum incanum L. (UV = 0.44) ، Harrisonia abyssinica Oliv. (UV = 0.36) ، Hydnora abyssinia A.Br. (UV = 0.36) و Leucas aspera (Willd.) پیوند دارند. (UV = 0.32) به عنوان رایج ترین گیاهان دارویی در منطقه مورد مطالعه یافت شد. این گیاهان طیف وسیعی از فعالیت را در برابر باکتریهای آزمایش گرم مثبت و گرم منفی با منطقه مهار رشد و حداقل غلظت مهار (MIC) نشان دادند که از ۰٫۶۰ ± ۰٫۴۰ ۷٫ ۰٫۴۰ ۲٫۰۳mm و ۱۵۶ ۲۵۰۰μg / mL بود. در بین حلالها ، عصاره های اتانول و اتیل استات فعالیت ضد باکتریایی قابل توجهی بیشتر از عصاره های آبی ، استون و کلروفرم نشان دادند. استروئیدها ، تانن ها ، ساپونین ، فلاونوئیدها ، آلکالوئیدها و ترپنوئیدها به عنوان ترکیبات فعال کننده فعال در اکثر گیاهان مورد آزمایش قرار گرفتند. قسمتهای بلااستفاده Solanum incanum L. و Harrisonia abyssinica Oliv. مورد بررسی قرار گرفت و نتایج به ترتیب کاندیداهای بالقوه با مناطق مهار ۷/۱۳٫۷٫۷ و ۲/۳ میلی متر ۱۰٫۳ میلی متر را نشان داد. به طور کلی ، نتایج این مطالعه شواهدی را برای درمان GID ها با استفاده از گیاهان دارویی سنتی که توسط جامعه جنتا میش برای استفاده در مقابل