محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در این فصل از مدل تحلیلی شرح داده شده در فصل ۴ برای بررسی کمی مجموعه ابزارهای پایدار سیاست گذاری کلان اقتصادی برای مقابله با تغییرات آب و هوا استفاده شده و مجموعه ای از خصوصیات دوگانگی اقتصاد ترکیه را مورد بررسی قرار داده است. این فصل ابتدا مسیر معمول تجارت را در نیمه اول قرن ۲۱ (تا سال ۲۰۴۰) توصیف می کند ، و سپس به مطالعه یک سناریوی سیاست استراتژیک برای دستیابی به اهداف متعدد کاهش غیررسمی ، رفاه اجتماعی عادلانه تر منطقه ای و کاهش محیط زیست می پردازد. نتایج حاکی از آن است که با پیگیری یک استراتژی منسجم کلان اقتصادی در قبال مالیات بر استفاده از سوخت های فسیلی و اختصاص منابع درآمدی مالی برای گسترش بخش تجدیدپذیر در بخش استراتژیک در یک برنامه توسعه منطقه ای ، ترکیه می تواند تولید گازهای گلخانه ای را کاهش داده و درآمد و اشتغال خود را در یک عادلانه تر و پایدار گسترش دهد. مسیر توسعه