در ادامه به ادبیات گزارشگری مالی اجباری ، ما انطباق و کاربرد را به عنوان مراحل میانی در فرایند تصمیم گیری درباره افشای اطلاعات در نظر می گیریم ، و بررسی می کنیم که این اقدامات تا چه اندازه واریانس کمی در افشای اطلاعات را توضیح می دهد. ما به دلیل سطح پیچیدگی و تنوع الزامات اجباری ، از افشای ابزارهای مالی به عنوان زمینه تجربی استفاده می کنیم. ما می دانیم که هیچ کاربردی و انطباقی از نظر آماری با مقدار افشای ارتباط معنی داری نشان نمی دهند. در مقابل ، ما می دانیم که برنامه مدیریت ابزارهای مالی یک شرکت عامل تعیین کننده مهم کاربرد و کمیت است. سرانجام ، پیامدهای اقتصادی کاربردی بودن ، انطباق و کمیت را از طریق ارتباط آنها با هزینه حسابرسی نشان می دهیم. برای شرکت هایی که از برنامه های مدیریت ابزارهای مالی تا حد بیشتری استفاده می کنند ، هزینه های حسابرسی بیشتر است. در مقابل ، به نظر می رسد که میزان افشای ابزارهای مالی ، هزینه های حسابرسی را کاهش می دهد.