محمد حسین امین ابراهیم آبادی

برای تسریع در تأمین برق حمل و نقل جاده ای ، بسیاری از کشورها انتشار وسایل نقلیه الکتریکی باتری (BEV) و وسایل نقلیه سوخت سلولی (FCV) را ترویج می کنند. هر دو فناوری مزایا و معایب منحصر به فردی دارند و در عین حال با موانع مشترک با توجه به تولید و انتشار روبرو هستند. موانع ممکن است به چهار دسته طبقه بندی شوند: ۱) سمت عرضه (یعنی تولید وسیله نقلیه) ، ۲) آماده سازی زیرساخت ها (یعنی شارژ و سوخت) ، ۳) طرف تقاضا (یعنی تقاضای تحریک اجتماعی) و ۴) طراحی نهادی (یعنی تحریک سرمایه گذاری و در دسترس بودن فناوری) نسبت به ادبیات BEV ، مطالعات مربوط به تلاشهای انتشار FCV کمتر است. همچنین ، در حالی که بسیاری از مطالعات موانع انتشار بیشماری را برجسته می کنند ، دانش در مورد استراتژی های واقعی حکومت برای غلبه بر این موارد فاقد است. با پر کردن این شکاف ، اقدامات دولت را که دولت و صنعت در ژاپن برای سرعت بخشیدن به توسعه و انتشار FCV ها استفاده می کنند ، بررسی می کنیم. چارچوب فوق برای بررسی استراتژی های مقابله به کار گرفته شده ، چالش های حل نشده و راه های بالقوه برای غلبه بر این موارد استفاده شده است. داده ها از مصاحبه های متخصص و تجزیه و تحلیل اسناد تهیه می شود. یافته ها اقدامات قدرتمندی را برای مقابله با چالش های جانبی و زیرساختی نشان می دهد. در مقابل ، اقدامات طرف تقاضا به یارانه های عمومی تکیه می کند و فاقد ابزار نظارتی برای تحریک تقاضای خودرو است. همچنین ، راهبردهای نهادی برای افزایش استخر سازندگان FCV فاقد نتایج قابل مشاهده است. بنابراین ما چندین پیشنهاد سیاست برای غلبه بر این چالش های حل نشده ارائه می دهیم.