محمد حسین امین ابراهیم آبادی

محتوای کل فنلی و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل مربوط به ۷۰ تزریق گیاه دارویی مورد بررسی قرار گرفت. تزریقات به روش مشترک تهیه شده است که در آن چای ها برای مصرف انسان تهیه می شود. فنل کل با استفاده از روش Folin-Ciocalteau اندازه گیری شد. ظرفیت آنتی اکسیدان کل با استفاده از روش کاهش قدرت / آنتی اکسیدان فریک (FRAP) تخمین زده شد. برای مقایسه عملی پتانسیل آنتی اکسیدانی نسبی فنلهای استخراج شده از گیاهان دارویی انتخاب شده ، ضریب آنتی اکسیدان فنل (PAC) برای هر تزریق محاسبه شد. مقدار فنلی کل تزریق گیاهان دارویی از ۹ تا ۲۲۱۸ میلی گرم در لیتر متغیر است. دامنه FRAP از ۰٫۰۶ تا ۲۵ میلی متر در لیتر است. همبستگی خطی معنی داری بین محتوای فنلی کل و FRAP وجود دارد. با توجه به ظرفیت آنتی اکسیدانی آنها ، ۷۰ عصاره گیاه دارویی را می توان در پنج گروه تقسیم کرد: (الف) FRAP بسیار کم (<1 mM / L) n = 9. (b) FRAP کم (5-5 میلی متر در لیتر) ، تعداد = 37؛ (ج) FRAP خوب (5-10 میلی متر در لیتر) ، تعداد = 15؛ (د) FRAP بالا (20-20 میلی متر در لیتر) ، تعداد = 8؛ و (e) FRAP بسیار بالا (> ۲۰ میلی لیتر در لیتر) ، n = 1 عصاره گیاه دارویی. PAC از ۱٫۱ تا ۳٫۹ متغیر بود (میانگین ۲٫۴). بهترین نتایج برای تزریق فولیوم Melissae بدست آمد: غلظت فنولیک بالا ، FRAP بسیار بالا (> ۲۰ میلی لیتر در لیتر) و PAC> 3. اثر زمان انفوزیون و دمای انفوزیون بر محتوای فنولی ، FRAP و توانایی اصلاح رادیکال آزاد بود. تست شده توانایی مهار رادیکال DPPH از فنلیهای melissae folium شبیه به (+) – کاتچین بود اما برای کوئرستین خوب نیست. در مقایسه با Trolox و ویتامین C ، فنلیهای melissae folium دارای اسکنرهای رادیکال ABTS کارآمدتر بودند. نتایج نشان می دهد که تزریق فلیم Melissae می تواند یک منبع مهم غذایی از ترکیبات فنلی با ظرفیت آنتی اکسیدان بالا باشد که با شراب قرمز یا نوشیدنی هایی مانند چای قابل مقایسه است.