محمد حسین امین ابراهیم آبادی

اشخاص کوچک و متوسط ​​(SME) بیش از ۹۵٪ شرکتها در سراسر جهان را تشکیل می دهند و بیش از ۶۵٪ اشتغال را تشکیل می دهند. در سال ۲۰۰۹ ، هیئت مدیره بین المللی حسابداری (IASB) استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS) برای SME ها را به عنوان یک حرکت به سمت هماهنگی SME ، صادر کرد. با توجه به عدم مطالعه در مورد پذیرش IFRS برای شرکتهای کوچک و متوسط ​​، ما رابطه بین عوامل کلان اقتصادی و تصمیم کشورها برای اتخاذ IFRS برای شرکتهای متوسط ​​را تحلیل می کنیم. براساس نمونه ای از ۸۴ پذیرنده و غیر پذیرنده IFRS برای SMEs ، هم کشورهای توسعه یافته و هم در حال توسعه ، شواهدی را می یابیم که کشورهایی بدون مجموعه ملی استاندارد حسابداری مالی برای شرکتهای کوچک و متوسط ​​، با تجربه اعمال IFRS و یک سیستم حقوقی قانون عادی هستند. به احتمال زیاد پذیرش IFRS برای شرکتهای متوسط. این نتایج ممکن است به دلیل هزینه های معاملاتی کم باشد ، اهمیت دانش برخی از گزارش های IFRS با توجه به پیچیدگی و تعلق آن به کشورهای مستقر در IFRS ، تسهیل در پذیرش IFRS برای شرکتهای کوچک و متوسط. علاوه بر این ، ما می دانیم که کشورهای عضو اتحادیه اروپا (EU) کمتر احتمال دارد که این استاندارد را اتخاذ کنند. آگاهی از عوامل اقتصاد کلان مؤثر در تصمیم گیری در مورد پذیرش IFRS برای شرکتهای کوچک و متوسط ​​برای اشخاص مختلفی که هماهنگی حسابداری بین المللی را تعریف می کنند مانند IASB ، تنظیم کننده ها و شرکتهای حسابداری بین المللی مفید است زیرا این اطلاعات می تواند به آنها در ارتقاء تصویب استاندارد در سراسر جهان کمک کند.