محمد حسین امین ابراهیم آبادی

جنگل زدایی یک روش اکولوژیک متداول برای حل مسائل خشکسالی است. با این حال ، مکانیسم های بازسازی نامشخص در زمینه خشکسالی جنگل های مصنوعی را به خطر می اندازد. تولید مثل جنسی و جنسی (بذر ، نهال و بازآرایی) در یک جنگل ملخ مصنوعی سیاه در لس فلات چین (LPC) برای درک بهتر محدودیت های استخدام جنگل های مصنوعی در یک محیط بسیار خشک مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه نشان داد که وزن هزار عدد ملخ سیاه در LPC 16/97 گرم (۱۹/۱ ±) بود که نسبت به سایر مناطق سبک تر بود. نسبت بذرهای بی آزاردهنده روی درختان ۵۳/۸۳٪ (۲۹/۶ ±) بود ، گرچه وقتی دانه ها به لایه بستر و سطح زمین افتادند ، این مقدار به ۴۷/۱۷ درصد (۴۸/۳ درصد) کاهش یافت. میانگین جوانه زنی بذرهای بدون آزار در محیط آزمایشگاه به طور متوسط ​​۶/۷۹٪ (۶/۱۲ ±) بود بنابراین ، وزن کم بذر باعث کاهش سرعت جوانه زنی در محیط های مناسب نمی شود ، اما به احتمال زیاد منجر به کاهش توانایی حفظ سلامتی پس از ریزش بذر به لایه بستر می شود. تولید مثل جنگلهای ملخ مصنوعی سیاه در محیط بسیار خشک نیز کم بود ، به طور متوسط ​​۴۶۷٫۸۶ نفر در هکتار. مقدار جوانه در اندازه بزرگتر از نهال بود. نتایج همچنین حاکی از آن است که تولید مثل تحت تأثیر کمبود آب و مواد مغذی موجود و رقابت برای منابع گیاهی زیرزمینی قرار دارد. شدت آشفتگی برای مقاومت مجدد خوب بود. نهال ها و بازآرایی خود به ترتیب در مقیاس های ۱-۷ متر و ۰/۴/۵ متر جمع شدند. استخدام نهال در نزدیکی درختان بالغ کاهش یافته است ، در حالی که بازپرداخت بهتر در نزدیکی درختان بالغ زنده مانده است. ما پیشنهاد می کنیم که ارقام مقاوم در برابر خشکسالی و کاهش مقاومت مواد مغذی و کاشت در دامنه های آرام باید برای بهبود استخدام در جنگل مورد مطالعه انجام شود. علاوه بر این ، تولید مثل جنسی ممکن است از طریق مدیریت جنگل بهبود یابد.