محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در دهه‌های اخیر ، کشاورزی با رشد بهره‌وری شدید به تغییرات مرتبط با فناوری پاسخ داده است. با وجود این تحول ، اتخاذ فن آوری های جدید توسط کشاورزان کوچک یک چالش مداوم بوده است. در سالهای آینده ، اتخاذ فناوری باید یک عنصر اساسی برای بقای تولیدکنندگان کوچک باشد. برای دنبال کردن این تکامل ، هدف از این تحقیق شناسایی عوامل مؤثر بر اتخاذ سطوح بالاتر شیوه های فن آوری توسط تولید کنندگان اصلاحات کشاورزی در منطقه میانه غربی برزیل است. شیوه های فن آوری بر اساس پذیرش ورودی های طبیعی یا شیمیایی ، چرخش محصول ، دانه های با عملکرد بالا و مکانیزاسیون مورد ارزیابی قرار گرفت. سطوح بالاتر شیوه های فن آوری به عنوان استفاده مشترک از این فناوری ها ، طبقه بندی شده به عنوان بسته های فناوری تعریف شده است. ما دو بسته فن آوری را شناسایی کردیم ، یکی با استفاده از ورودی های طبیعی و دیگری ورودی های شیمیایی. برای ۱۶۱۶ نفر از مهاجران از پرسشنامه استفاده شد و از مدل تحلیلی مورد استفاده ، یک توجیه سفارش داده شد. آموزش ، کمک فنی و تجربه تبادل با همسایگان تأثیر مثبتی در استفاده از فناوری دارد اما از استفاده از بسته های تکنولوژیکی که در عوض طرفدار دوره های آموزش در فن آوری ، مشارکت با شرکت های مواد غذایی و منابع موجود برای سرمایه گذاری هستند ، مطلوب نیست. بنابراین ، اولویت دولت باید پشتیبانی فنی خوب و دسترسی به دوره های آموزش فن آوری باشد. تأمین اعتبار هزینه های تولید ، بر خلاف بودجه برای سرمایه گذاری ، تأثیری در پذیرش فناوری نشان نداد. در نتیجه ، تأمین اعتبار هزینه های تولید باید به نفع سرمایه گذاری های بیشتر در فن آوری بررسی شود.